گیاهان دارویی به گیاهانی که به طور مستقیم یا غیر مستقیم تمام یا اجزایی از آن به صورت تازه ، خشک شده و یا مواد موثره استخراجی از آن به منظور اثرات بهداشتی،پیشگیری و درمانی در بدن انسان، حیوانات و دیگر گیاهان به کار می رود، و یا در واقع گیاهانی هستند که یک یا برخی از اندام‌های آنها حاوی ماده موثره است. این ماده که کمتر از ۱٪ وزن خشک گیاه را تشکیل می‌دهد، دارای خواص دارویی مؤثر بر موجودات زنده است . این گیاهان از زمان پیدایش بشر در مکانهای مختلف بوجود آمده اند و باعث زیبایی این دنیا شده است. تاریخچه پزشکی و درمان در ایران به دوران آریایی، در حدود 7000 سال قبل از میلاد مسیح بر می گردد و نیز نخستین نوشته ها و نسخه های به دست آمده از گیاهان دارویی در تمدن های مهم دنیا نظیر ایران باستان، مصر، خاورمیانه، یونان باستان، هند و چین به 3000 سال قبل از میلاد بر می گردد. نخستین پزشک آریایی به نام تریتا یا آتروت نام داشت. شخصی بود دانا و توانا که برای نخستین بار ناخوشی و تب ناشی از زخم شمشیر و نیزه را درمان کرد. از ارزشمندترین منابع قدیم طب سنتی است ابوعلی سینا پزشک و فیلسوف ایرانی آن را به رشته تحریر درآورد در این اثر گرانبها ۸۱۱ داروی گیاهی و خواص درمانی آنها را معرفی کرد با کمال افتخار در حال حاضر اثر این دانشمند بزرگ ایران زمین به عنوان یکی از منابع مهم در دانشگاه های پزشکی سراسر دنیا مورد تدریس و مطالعه قرار می گیرد
در ایران حدود ۸۰۰۰ گونه گیاهی موجود است که از این تعداد ۲۳۰۰ گونه جزء گیاهان معطر و دارویی از این تعداد ۴۵۰ گونه در عطاری‌های ایران به فروش می‌رسند که 50 گونه رقابتی هستندکه ایران بیشترین صادرات را در زمینه زعفران و گل محمدی دارد.
۲- طبقه بندی بر اساس نوع ماده مورد مصرف گیاه
الف- برگ و جوانه
ب- بذر یا میوه
پ- ساقه یا پوست ساقه
ت- ریشه، غده یا پوست ریشه
ث- صمغ یا شیرابه و.
۱- طبقه بندی بر اساس مواد موثره گیاهی
در این طبقه بندی سه گروه اصلی و چند شاخه فرعی موجود است.
گروه اول شامل روغن های فرار
گروه دوم شامل گلیکوزید ها
گروه سوم شامل آلکالوئید ها
گروه های فرعی شمال تانن ها، فلاون. ها، فلاونوئید ها، موسیلاژ ها و. می باشند.
آویشن :
آویشن گونه و اسم های مختلفی دارد که نام های دیگر این گیاه کاکوتی ،اٌورشم، آویشم، افشن، آس بویه، اوشن،آذربه، آذر روبه، اشمه کوهی، علف کبک، کلیک اوتی، کهلیک اوتی.
آویشن گیاهی است نحیف و بوته مانند و از گیاهان دارویی ای است که در فصل بهار از دامنه کوه یا مزارع پرورش گیاهان دارویی جمع آوری می شود.و در حوزه ی درمان و غذا بسیار مورد استفاده قرار می گیرد و طبع آویشن گرم و خشک است.
برخی از خواص آویشن :
درمان آکنه، حفظ سلامت پوست، تحریک رشد مو، درمان شوره سر، خواص ضد التهابی ، درمان سوء هاضمه، سلامت استخوان، کنترل فشار خون، درمان گرفتگی های عضلانی، بهبود بینایی، خواص ضد باکتریایی، پیشگیری و درمان کم خونی، سلامت دهان و دندان ، تقویت سیستم ایمنی بدن، خواص دیورتیک آویشن، خواب آرام و کاهش خستگی، ویژگی های ضد سرطان، آویشن در درمان سرفه و گلودرد بسیار توصیه شده است ، معالجه بیماری مجاری تنفس فوقانی از قبیل برونشیت و آسم ، ضد اسپاسم، رفع تنگی نفس، درمان سیاه سرفه، برونشیت، عفونت ریه، سرماخوردگی، آنفلوآنزا و برای درمان نفخ و گرفتگی های عضلانی استفاده می شود.
جوشانده آویشن برای درمان اسهال و پیچش روده استفاده می گردد.دم کرده آویشن برای درمان عفونت گوش میانی، نفخ و تهوع استفاده می شود،حمام آویشن در طب سنتی به عنوان درمانی التیام بخش به افرادی که دچار گرفتگی و دردهای عضلانی و مفصلی به خصوص روماتیسم هستند توصیه شده است.به دلیل وجود تیمول و کارواکرول در این گیاه حاوی اثرات ضدقارچی و ضدباکتریایی قوی است.
گرد آورنده : ملیحه اینانلو
درباره این سایت